Dag 4

We lopen inmiddels een paar dagen achter dus tijd om jullie weer eens een update te geven!

Dag 4 zijn we met de moeder van Mariana naar San Angel, een wijk in Mexico City, geweest. Eerste hebben we rondgelopen door de wijk heen. Het was daar echt heel mooi, je had totaal niet meer het idee dat je in een stad met 13 miljoen inwoners liep. Het leek meer op een klein dorpje.

Na een rondje te hebben gelopen en in een van de oudste kerkjes van Mexico te zijn geweest gingen we naar een klooster. De moeder van Mariana werkt als psycholoog in een ander klooster maar was bevriend met een non die in dit klooster werkt. Het is een klooster voor meisjes die op het verkeerde pad terecht zijn gekomen en op deze manier worden geholpen. Voor mij, als social worker, erg interessant om eens te zien hoe zulke instellingen in Mexico werken. We kregen een hele rondleiding en werden ook nog voor een klas vol met meisjes gezet. Zij mochten vragen aan ons stellen als ze wilde. Erg gaaf om mee te maken en om met de meisjes te praten, met de moeder van Mariana als tolk.

Na de rondleiding zijn we terug naar de auto gelopen en zijn we naar Coyoacán, een andere wijk in Mexico, gereden. Wat ons opvalt is dat elke wijk erg verschillend is. Je kan de ene totaal niet met de andere vergelijken. In Coyoacán zijn we eerst naar het huis van Frida Kahlo geweest. Frida Kahlo is een van de bekendste schilders uit de geschiedenis van Mexico. Mede omdat zij ooit een ongeluk heeft gehad en daardoor verlamd was vanaf haar middel. Door deze verlamming heeft zij veel van haar schilderijen op haar rug in bed geschilderd. Het huis waar we waren is het huis waar Frida is geboren en opgegroeid. Ook hingen de meeste schilderijen uit haar collectie in het museum. De tuin van het huisje hebben we niet heel uitgebreid kunnen bekijken omdat het ineens heel hard begon te regenen.

Vlakbij het huis van Frida Kahlo was een overdekte markt, aangezien Gaby gek is op markten gingen we daar nog even langs. Daar over de markt gelopen waar ze vooral veel eten en spulletjes verkochten. Het was wel een beetje vergelijkbaar met de zwarte markt in Beverwijk.

We vergingen inmiddels van de honger, want het was inmiddels al 5 uur en we hadden beide alleen maar ontbeten. Mariana en haar ouders eten niet zo veel en vaak is ons opgevallen. Wat zullen we dun terug komen ;). Met zijn 3e zijn we iets gaan eten in een Mexicaans restaurant waar ik niets van de kaart begreep en het voor moeder lastig was om te vertalen. Daarom ben ik maar voor save gegaan en heb ik zalm gegeten. Marc was meer een daredevil en heeft iets van vlees genomen waarvan werd gezegd dat het heel goed was. Gelukkig voor Marc was dat ook zo!

Om ongeveer 7 uur waren we weer terug thuis en konden we even relaxen. Mariana kwam rond 10 voor 9 thuis van werk en toen hadden we nog een feestje. Een vriendin van Alejandro (de vriend van Mariana) was afgestudeerd en gaf daarom een feestje bij haar thuis. Het was erg gezellig en Mexicaanse mensen zijn echt heel gastvrij. Wij komen daar aan als buitenlander en kennen niet en spreken geen Spaans, maar iedereen praat met je en als je in de buurt bent spreken ze eigenlijk altijd allemaal engels. Het geeft je echt een heel welkom gevoel. We waren om 3 uur ´s nachts thuis en zijn toen lekker gaan slapen.